مرجع مقالات رسمی طراحی سایت

در واقع، وقتی که استفاده کننده  طراحی سایت در مشهد  درخواستی از فرآورده HTTP یا این که HTTPS برای مشاهده? یک وب سایت دینامیک ارسال می‌نماید، فرمت این درخواست که به طور یک URL میباشد برای سرور ارسال میگردد. در‌این مرحله، استفاده کننده ابدا متوجه نخواهد شد که یک نرم افزار سرور در پاسخگویی به درخواست او دخیل میباشد. در‌این مرحله، اینترنت سروری همانند آپاچی این درخواست را اخذ می‌نماید ولی برخلاف اینترنت‌وبسایت‌های استاتیک که خویش اینترنت سرور مستقیماً به‌این درخواست جواب می‌ذکر کرد، این‌توشه اینترنت سرور این درخواست را به نرم افزار سرور مربوطه می‌فرستد.

 

درین مرحله، در صورتی‌که پسوند فولدر درخواستی cfm. بود، اینترنت سرور متوجه می گردد که‌این یک درخواست برای نرم افزار سرور ColdFusion میباشد، در شرایطی‌که پسوند فولدر درخواستی asp. بود متوجه می شود که‌این یک درخواست برای نرم افزار سرور Active Server Pages بوده، در صورتی پسوند aspx. بود متوجه می گردد که درخواست برای نرم افزار سرور ASP.NET میباشد و در غایت در شرایطی‌که پسوند php. بود نرم افزار اینترنت سرور متوجه می گردد که‌این درخواست برای یک نرم افزار سرور PHP میباشد (در‌این عصر تمرکز ما روی نرم افزار سرور PHP خواهد بود).

 

در‌پی، ماژول نرم افزار سرور با دیتابیس، اینترنت‌ خدمت و APIهای متعدد در شکل نیاز تعامل داشته و کاری که اعمال میدهد این میباشد که درخواستی در پوسته پروتکل HTTP یا این که HTTPS را از برنامه اینترنت سرور اخذ کرده بعد به دیتابیس رجوع و برگشت می‌نماید و داده‌های ما یحتاج را اخذ کرده و آنها‌را دوباره تحویل برنامه اینترنت سرور می دهد و در غایت اینترنت سرور پاسخی را برای مرورگر استفاده کننده ارسال می‌نماید.

 

به خیال داشته باشیم که نرم افزار اینترنت سرور نخست همه? کدهای PHP را به تگ‌های HTML تبدیل نموده آن گاه این خروجی را برای مرورگر مخاطب ارسال می‌نماید به این دلیل که مرورگر تنهاً بضاعت شعور تگ‌های HTML را دارا میباشد:

 

به عبارتی‌طور که در تصویر فوق مشخص و معلوم میباشد، استفاده کننده نخست درخواست خویش را در پوسته یک URL برای سرور ارسال می‌نماید. درین مرحله، روی سرور یک اپلیکیشن اینترنت سرور مثل آپاچی نصب میباشد که‌این درخواست را گرفته و برای نرم افزار سرور که درین نمونه PHP میباشد ارسال می‌نماید. حالا نرم افزار سرور به دیتابیسی همانند MySQL برگشت کرده تا دیتای مربوط به درخواست را پیدا نماید (و در شکل نیاز، به APIهای مختلفی مراجعه می‌نماید). بعداز یافتن منابع لازم، پی‌اچ‌پی در شکل لزوم پردازشی روی داده‌های دریافتی ایفا میدهد و در غایت دوباره آن داده‌ها را به اینترنت سرور تحویل داده و اینترنت سرور هم آن‌ها را در پوسته خروجی HTML برای مرورگر استفاده کننده ارسال می‌نماید.

 

برای پر‌نور‌خیس شدن این مورد، مثالی حقیقی و واقعی بیان می کنیم. فرض نمایید که قصد دارید تا در تارنما سکان آکادمی لاگین نمایید تا بتوانید برای این یادگرفتن کامنتی بگذارید. در اینگونه قوانینی، نخست می‌بایست در قسمت مربوطه اسم کاربری و رمزعبور خویش را وارد سازید. بعداز فشار دادن دکمه? ورود، داده ها اسم کاربری و رمزعبور از روش پروتکل HTTPS برای اینترنت سرور ارسال می گردد.

 

پیرو، اینترنت سرور داده ها اکانت کاربری شما‌را برای نرم افزار سرور پی‌اچ‌پی ارسال می‌نماید. بعد از آن نرم افزار سرور برای آنکه متوجه گردد که آیا داده ها اسم کاربری و رمزعبور شما درست میباشد یا این که نه، به دیتابیس MySQL رجوع و برگشت می‌نماید. بعداز آن که تطبیق اسم کاربری و رمزعبور شما با آنچه که در دیتابیس قبلا تصویب گردیده‌است شکل گرفت، نرم افزار سرور پی‌اچ‌پی داده ها مربوط به برگه? داشبورد را در چنگ اینترنت سرور قرار میدهد و اینترنت سرور هم آن‌ها را تبدیل به خروجی HTML کرده و از روش پروتکل HTTPS برای مرورگرتان ارسال می‌نماید و در غایت هم شما وارد منطقه? کاربری خویش گردیده و از آن پس دسترسی به قسمت‌های گوناگون حیطه? کاربری خویش اینجانب‌پاراگراف قابلیت تایپ کردن کامنت خواهید داشت.